Қарқаралы ауданының тумасы, көп балалы отбасыдан шыққан Алексей Вильгелимович Виник қазақ ауылында өскен. Ұлты неміс болғанымен, қазақ тілінде сөйлегенде сөздің түбін түсіреді.
Мақал-мәтелмен де, қазақтың нақыл сөздерімен де әңгімені келістіріп, көркем жеткізе алады. Жастайынан кітап оқуға, танымды шығармалармен танысуға бейім болған.
- Мен Қарқаралы ауданының Жамбыл совхозынан боламын. Туғанымнан сонда өстім. Көп балалы отбасыдан шықтым, анам он екі баланы дүниеге әкелді. Менің ана тілім – қазақ тілі. Бала кезде ауылдың кітапханасынан шықпайтынмын. Қазақстанда жүрмеген жерім, баспаған тауым жоқ шығар. Қазір осы Саранда стадионда жұмыс істеймін. Осы жақта тұрып жатқаныма 15 жылдан асты, - деді Алексей Вильгелимович.
Бүгінде бір жылдан артық қалалық спорт орталығында ғимаратқа қызмет көрсету жөніндегі жұмысшы болып жұмыс істеп келеді. Әр күні бір-біріне ұқсамайды. Жұмыс уақыты өнімді өтеді.
- Біздің директорымыз Дидар Аманжолұлы. Жұмысым таңғы 9-дан басталып, алтыға дейін. Өзім сегіз жарымнан бастап жұмыстамын. Стадионның тазалығына қараймын. Сынып жатқан заттарды жөндеп, қирағандарды қалпына келтіремін. Балалар жүретін жерде тазалық - бірінші орында, - деп сөзін жалғастырды.
Өзінің еңбекке жаны құштар. Алдына қойған мақсатты орындамай, бір тыным таппайды. Жұмыстан тыс уақытын жанұясымен өткізеді.
- Үйленгеніме 22 жыл болды. Жұбайым үй жұмыстарымен айналысады. Екі қыз баламыз бар. Қыздарым да қазақ тіліне бай. Менің кішкентай қызым орысша сөйлейтін, содан бір күні орыс мектебіне немесе қазақ мектебіне беремін деп ойланып жүргенде, есік алдында қызым сүрініп қалып, «Бисмиллә» дегенде, ойланбастан қазіргі Абай атындағы жалпы білім беретін мектепке (ол кездегі атауы №4 мектеп болатын) соған бердім. Тәубе, ата-әже атанып жиен сүйіп отырмыз. «Шүкір» деймін. Елімізге аманшылық берсін. Аспанымыз ашық, деніміз сау болсын. Бәріміз осылай аман жүре берейік, - деп Алексей Виник шын көңілден ізгі тілегін жеткізді.
«Жігітке жеті өнер аз» демекші, оның қолынан келмейтін іс жоқ шығар. Көп жылдар бойы құрылыс жұмыстарымен айналысып, әбден қолы жаттыққан. Бос уақытында пеш салумен де әуестенеді. Маңдай термен келген еңбектің арқасында жанұясын асырап келеді. Ешқашан ауыр жұмыстан қашпаған. Барға қанағат етіп, шүкір айтуды ұмытпаған.
Дина ӘБДІҒАЛИЕВА
