Астана, Алматы сияқты ірі қалаларда тар жерлерде тығыз-тығыз бой көтеріп жатқан зәулім тұрғын үй кешендері мен түрлі ғимараттар, ағаштар мен басқа да өсімдіктерге мүлдем орын қалдырмауда. Қалалардың қазіргі құрылымдық жүйесі адамдар үшін емес, көліктер мен ғимараттар үшін жасалғандай. Аулаларда күн сәулесі мен құнарлы топырақ аз. Бетондалған тас жолдардың кесірінен өсімдіктер кеңінен тамыр жая алмайды. Кеңістік азайды, фотосинтез бұзылды, өмір сүру ортасы күрделеніп кетті. Өсімдік болмаған жерде топырақтағы басқа да тіршілік иелеріне қажетті микроклимат қалыптаспайды. Көгалды жермен салыстырғанда, тасты жердегі күн қызуы бірнеше есе жоғары.